Gaziantep Üniversitesi, Üniversite Öğrencisi Deprem Mağduru: “Keşke dışarı çıkmasaydım beni bekleselerdi.
CHP Kadın Kolları Genel Başkanı Aylin Nazlıaka, Gaziantep’te afetzedeleri ziyaret etti. “Çok yavaş hareket ediyorlar. Bütün ailem orada, başka kimsem yok. Keşke ben çıkmasaydım beni bekleselerdi. Bir kişiyi beklemek zor olabilir ama beklemek çok zor.” Beş için,” dedi çöküşten kurtulan ve tüm ailesinin molozdan çıkarılmasını uman üniversite öğrencisi. Umutla evladından ve torunlarından haber bekleyen depremzede, “Kimse sormuyor, kimse umursamıyor, gün geçtikçe molozların altında tükeniyor umutlarım. Yaşasalar da donarak ölüyorlar” dedi. hiçbiri kalmadı, dört gündür toprak altındalar, kimse yardım etmeyecek mi?” konuştu.
CHP Kadın Kolları Genel Başkanı Aylin Nazlıaka, Gaziantep’in Nurdağı ilçesinde depremzedeleri dinledi. Bir depremzede, çocuklarının ve torunlarının enkaz altında kaldığını ifade etti. Nazlıaka’ya şunları söyledi:
“KİMSE SORMUYOR, İLGİLENMİYORLAR, BENİM UMUTUM YIKAMA GÜNÜ ALTINDA ÖLÜYOR”
“Bebeğim kaç gündür enkaz altında, soran, gören, gelen yok. Perişan haldeyiz, yiyecek ekmek yok, yakacak soba yok. Dört beş torunum hepsi altında kaldı. Yardım eden var mı Umutlarım tükeniyor bugün yardım geldi küçük bir soba kurduk soğukta arabalarda oturuyoruz Tatlı bir kızım oldu bebekleri böyleydi.
Bir depremzede daha, “CHP var, başka insan yok. Kurtarın, bakmasanız da bakmayın. Devlet diye bir şey yok. Donuyoruz, bir şey yok. Eksi derece, soba yok.”
Nazlıaka, depremzedelere şunları söyledi:
“ONLARIN YAPMADIKLARINI BİZ YAPARIZ, ONLARI EKSİKSİZ YAPARIZ”
“İnşallah bu sıkıntılı günleri hep birlikte atlatacağız, yaralarımızı saracağız. Onların yapmadıklarını yapacağız, eksikliklerini gidereceğiz. gücümüz ne olursa olsun, tüm yetkiyi olabildiğince size kanalize etmeye çalışıyoruz.”
Adıyaman’da göçükten çıktığını söyleyen bir üniversite öğrencisi de şunları söyledi:
“KEŞKE GİTMESEYDİM VE BENİ BEKLEDİLER. BEŞLERİ BEKLEMEK ÇOK ZOR”
“Annem, babam, üç erkek kardeşim şu an oradalar. Baran abim doktor olacaktı, bu yıl sınava girecekti. Berra fen lisesinde okuyor. İrfan’ım daha 10 yaşındaydı. ,hepsi akıllıydı annem babam gençti iki gün önce annemin doğum günüydü gittim biri duvara çarpmış ama hala açmıyorlar açmıyorlar çok yavaş hareket ediyorlar çok üşüyor abim halsiz dayanabilir mi bilmiyorum Allah benide alsın ailem orda kimse yok ben de göçüğün altından çıktım Adıyaman ‘Üniversitede dışarı çıktım. Keşke dışarıda olmasaydım ve beni bekleselerdi. Bir kişiyi beklemek zordur ama beş kişiyi beklemek çok zordur.”
